ويژگيهاي فقهي مكه - صهبای حج نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

صهبای حج - نسخه متنی

عبدالله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اكنون دلباختگان اسلام، بايد خطر دشمن را از زبان خدا بشنوند كه فرمود:
همواره با شما مي‏جنگند تا شما را از اسلام مرتد و خارج كنند:

(لا يزالون يقاتلونكمْ حتّي يردّوكمْ عنْ دينكم إن اسْتطاعوا)[1]

و فرمود: همواره تو اي پيامبر بر خيانت و دسيسه و سياستهاي خائنانه اسرائيليان آگاه مي‏شوي: (ولا تزال تطّلع علي خائنةٍ منهم إلاّ قليلاً منهم)[2]. بنابراين، دشمني و عداوت آنها مشخص است.بايد بكوشيم تا مراكز اصيل اسلامي را در پرتو وحدت از لوث آنها پاك سازيم.

ويژگيهاي فقهي مكه

محدوده حرم[3] و به ويژه شهر مكه خصوصيات فقهي فراواني دارد كه در اينجا به
برخي از آنها اشاره مي‏شود:

1 ـ در سراسر كره زمين تنها ورود به اين سرزمين حتي در غيرموسم حج مشروط به محرم شدن در يكي از مواقيت احرام است؛ از اين‏رو ورود غيرمسلمان به حرم ممنوع است چون بايد احرام ببندد و احرام كافر صحيح نيست.

[1] ـ سوره بقره، آيه 217.

[2] ـ سوره مائده، آيه 13.

[3] ـ «حرم» محدوده‏اي مشخص است كه فاصله مرز آن تا مسجدالحرام در جهات گوناگون، متفاوت است. حرم، از جانب شمال و شمال‏غربي، به «مسجد تنعيم» در راه مدينه؛ از جنوب و جنوب متمايل به شرق، به «اِضائةاللبن» در مسير يمن؛ از سمت شرق و شرق متمايل به جنوب، به «جعرانه» در نزديكي سرزمين منا و مشعرالحرام و در راه طائف؛ و از جانب غرب و غرب متمايل به شمال، به «حديبيّه» در مسير جده محدود است. براي تشخيص حدود حرم، در اطراف مكه نشانه‏هايي نصب شده است. امام علي‏بن موسي الرضا(عليه‏السلام) در پاسخ به اين سؤال كه چرا نسبت حدود حرم به كعبه متفاوت و در برخي جهات نزديك و در بعضي ديگر دورتر است؟ فرمود: پس از هبوط آدم(عليه‏السلام) خداوند در موضع كعبه ياقوت سرخ‏رنگي قرار داد كه حدود حرم بر اساس شعاع تابش نور آن ياقوت است:

«إنّ الله عزّوجلّ لمّا أهبط آدم من الجنة هبط علي أبي قبيس، فشكا إلي ربّه الوحشة وأنّه لا يسمع ما كان يسمعه في الجنة فأهبط الله عزّوجلّ عليه ياقوتة حمراء فوضعها في موضع البيت، فكان يطوف بها آدم فكان ضوؤها يبلغ موضع الأعلام. فيعلم الأعلام علي ضوئها وجعله الله حرماً».

اين مطلب به گونه‏اي ديگر از امام باقر(عليه‏السلام) نقل شده است. آن حضرت از پدران بزرگوارش(عليهم‏السلام) روايت كرد كه خداي سبحان جبرئيل(عليه‏السلام) را فرمان داد تا براي تسكين آدم و حوّا(عليهماالسلام) نزد آنان رفته، آنها را در خيمه‏اي بهشتي سُكني دهد: «...فأهبِط عليهما(آدم وحوّاء) بخيمة من خيم الجنة... وأنصِب الخيمة علي الترعة... ».

امام باقر(عليه‏السلام) در ادامه اين حديث شريف فرمود:

«الترعة مكان البيت...وكان عمود الخيمة قضيب ياقوت أحمر فأضاء نوره وضوؤه جبال مكه وما حولها... فهو مواضع الحرم اليوم من كلّ ناحية من حيث بلغ ضوء العمود... فجعله الله حرماً لحرمة الخيمة والعمود لأنهما من الجنة... »(كافي، ج4، ص197 ـ 195).

/ 478