شرافت كعبه بر بيتالمقدس
1 ـ در قرآن كريم، از مسجدالحرام و مسجدالاقصي به عنوان مبدأ و منتهاي سير زميني معراج رسول اكرمصلي الله عليه و آله و سلم ياد شده است: (سبحان الّذي أسري بعبده ليلاًمن المسجد الحرام إلي المسجد الأقصا الّذي باركنا حوله)[1]. گرچه همان گونه كه در اين آيه شريفه آمده اطراف مسجدالأقصي پربركت است، ليكن بر اثر دعاي حضرت ابراهيم(عليه السلام) كه عرض كرد: (وارزقهم من الثمرات)[2]، هماكنون مكه، كه خود فاقد شرايط و زمينههاي حاصلخيزي است، سرشار از نعمتهاي الهي است: (يُجبي إليه ثمرات كل شيء)[3]، و اين از آيات آشكار الهي است: (فيه ايات بينات)[4].2 ـ گفته شده: «در شرف كعبه همين بس كه امركننده به ساختن آن ذات اقدس جليل، مهندس آن جبرئيل، معمارش خليل و دستيارش اسماعيل(عليهمالسلام) است! »[5] و چنين شرافتي در مورد بيتالمقدس ثابت نشده است.3 ـ گذشته از آنكه كعبه به دست ابراهيم خليل كه از انبياي اولواالعزم است بنانهاده شده، و بيتالمقدس را سليمان(عليه السلام) كه از حافظان شريعت انبياي اولواالعزم بوده نه جزو آنان، ساخته است، درباره بيتالمقدس وعده الهي بر حفظ آن از تهديد دشمنان ثابت نيست. در حالي كه درباره كعبه، هم اين وعده داده شده: (ومن يُرِد فيه بإلحاد بظلم نذقه من عذاب أليم)[6] و هم بدان عمل شده است: (ألم تر كيف فعل ربك بأصحاب الفيل... )[7]. امّا بختالنصر بيآنكه با تحديد يا تهديدي مواجه شود بيتالمقدّس را ويران كرد.
[1] ـ سوره إسراء، آيه 1. [2] ـ سوره ابراهيم، آيه 37. [3] ـ سوره قصص، آيه 57. [4] ـ سوره آل عمران، آيه 97. [5] ـ تفسير كبير، ج 8 ـ 7، ص 159. [6] ـ سوره حج، آيه 25. [7] ـ سوره فيل، آيات 5 ـ 1.