نكاتي درباره منا - صهبای حج نسخه متنی

تمنّي كن و چيزي بخواه
و آدم(عليه‏السلام) گفت: من تمنّي بهشت دارم، منا ناميده شد[1].

جمرات سه‏گانه، قربانگاه و مسجد خيف، كه برابر برخي رواياتْ هفتصد پيامبر در آن نماز گزارده‏اند[2]، در منا واقع است. نامگذاري اين مسجد به «خيف»، برابر بيان امام صادق(عليه السلام)، به دليل واقع‏شدن آن در بلندي است؛ زيرا بخشهايي از يك دشت كه نسبت به زمينهاي اطراف، مرتفع باشد را «خيف» مي‏گويند[3].

فخر رازي در تفسير خود درباره نشانه‏هاي حق در سرزمين مكه و به ويژه منا مي‏گويد: سالانه ششصدهزار نفر(در آن زمان) هر كدام هفتاد ريگ برمي‏دارند و با آن رمي مي‏كنند، امّا معلوم نيست چه كسي آنها را جمع مي‏كند؟!

سپس مي‏گويد: از فضايل آن سرزمين اين است كه طولي نمي‏كشد ريگها پس از جمع‏شدن برچيده مي‏شود[4].

البته در سالهاي اخير مأموران دولت، ريگها و شنها را از اطراف جمرات‏منتقل كرده و آنجا را پاكسازي و تسطيح مي‏كنند ولي آن زمان چنين نبوده است.

نكاتي درباره منا

1 ـ منا در عصر جاهليت مكان مقدّسي محسوب مي‏شد و بتكده‏اي براي بتهاي مشركان در آن احداث شده بود. برخي احتمال داده‏اند كه نژاد عرب چنين نامي را از نام جزيره «منا» كه نزديك جزيره‏سيلان هند واقع است و هيكل‏بودا در آن قرار دارد گرفته‏اند[5]، ليكن صرف تشابه اسمْ نشانه چنين اتّخاذي نخواهد بود.

[1] ـ مجمع‏البحرين، ج 3، ص 1728 (مني).

[2] ـ كافي، ج 4، ص 214.

[3] ـ بحار، ج 96، ص 272 ـ 271.

[4] ـ تفسير كبير، ج 8 ـ 7، ص 159.

[5] ـ دائرة معارف القرن العشرين، ج 6، ص 368.