عاليترين مراحل توحيد در دعاي عرفه - صهبای حج نسخه متنی

در بخش ديگر، عنايت خداوند نسبت به دولت الهي و تولّد در زمان حكومت اسلامي و نجات از پيشتازان كفر و الحاد و حكمرانان خودسر و خون‏آشام تبيين شده است؛ آنجا كه به خداوند عرض مي‏كند:...معبودا!

به خاطر رأفت و مهرباني و لطف و احساني كه به من داشتي مرا در روزگار دولت پيشوايان كفر كه پيمان تو را شكستند و پيامبرانت را تكذيب كردند، به دنيا نياوردي بلكه در روزگاري به وجودم آوردي كه هدايتي كه تو آن را براي من ميسر گردانيدي و مرا در آن پديد آوردي، بر وجود من پيشي گرفته بود...:

«... لم تُخرجني لرأفتك بي ولطفك لي وإحسانك إليَّ في دولة أئمّة الكفر الّذين نقضوا عهدك وكذّبوا رسلك لكنّك أخرجتني للّذي سبق لي من الهدي الّذي له يسّرتني وفيه أنشأتني».

عاليترين مراحل توحيد در دعاي عرفه

در بخشهايي از آن دعاي شريف، عاليترين مراحل توحيد بيان شده است. در آن بخش از دعا اين نكته به خوبي تبيين و بر آن تصريح شده است كه پي‏بردن به خداوند از راه آثار و آيات او همانند پي‏بردن به آفتاب در فضاي روشن روز به وسيله شمع كم‏نور است؛ زيرا ذات اقدس خداوند از هر ظاهري آشكارتر و از هر نوري نوراني‏تر است و هرگز غايب نشده و نمي‏شود تا نيازي به استظهار داشته باشد و هر عارفي قبل از هر چيز اول او را مشاهده مي‏كند و بعد آثار او را، و آنكه خدا را رقيب و ناظر نمي‏بيند نابيناست و....

در قسمتي از بخش پاياني دعاي عرفه كه بدان اشاره شد چنين آمده است:... معبودا! تردّد من در آثار، موجب دوري وصول و شهود مي‏شود. پس مرا خدمتي فرماي تا به‏تو رسانَدَم. چگونه با چيزهايي كه در وجود خويش نيازمند
توانَد بر تو استدلال مي‏شود؟