استحباب دفن موي حج‏گزار در منا - صهبای حج نسخه متنی

استحباب دفن موي حج‏گزار در منا

كسي كه وظيفه او در حج، تقصير يا حلق است گذشته از آنكه بايد ترتيب را در روزدهم رعايت كند، يعني اول رمي‏جمره عقبه، دوم قرباني و سوم حلق يا تقصير كند، موظّف است آن را در سرزمين منا انجام دهد و عمداً حق ندارد در خارج از منا موي‏سر را كوتاه كرده يا بتراشد، ليكن اگر فراموش كرد و از محدوده منا بيرون آمد و برگشتِ او به منا نيز دشوار بود، در خارج منا حلق يا تقصير مي‏كند. روايات باب5 از ابواب‏حلق و تقصير كتاب‏حج وسائل[1] عهده‏دار اين فرع است.

عمده در اينجا توجه به خصوصيّت سرزمين مناست كه براي دفن موي حاجي مناسبترين مكان است؛ حتي اگر حَلْق در خارج منا انجام شد، شايسته است مو را به منا بفرستند تا در آن سرزمين دفن گردد؛ چنانكه اگر در منا حلق شد، روا نيست مو از منا خارج گردد و اگر كسي آن را از منا بيرون آورد، مناسب است به آنجا برگرداند. از حضرت امام صادق(عليه السلام) رسيده است كه اگر كسي موي‏سر را در منا بتراشد و همانجا دفن كند، در قيامت با اين حال مي‏آيد كه خداوند مويي را كه داراي زبان‏گويا و روان خواهد بود، وكيل مي‏كند تا به‏نام صاحب خود تلبيه بگويد[2]. اينكه گاهي گفته مي‏شود: موي بَدَنم شهادت به‏توحيد مي‏دهد مي‏تواند منشأ روايي داشته باشد.

از حضرت امام صادق(عليه السلام) رسيده است كه: حضرت علي‏بن الحسين امام سجاد(عليه السلام) موي خود را در خيمه خويش در منا دفن مي‏كرد و مي‏فرمود: «كانوا يستحبون ذلك»[3]؛ يعني پيشينيان كه فعل آنها مورد اعتماد و اقتدا بود مو را در همان خيمه منا دفن مي‏كردند.

[1] ـ وسائل الشيعه، ج 10، ص 183 ـ 182.

[2] ـ همان، ص 184.

[3] ـ همان.