اين است كه زائر مواظب خوراك و گفتارش باشد؛ زيرا همانگونه كه اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب(صلوات الله وسلامه عليه) فرمود: «پرخوري» با «هوشمندي»، و «تبعيت از شهوت نفساني» با «حكيم بودن»، و «مصمم بودن» با «سورچراني» سازگار نيست: «لا تجتمع الفطنة والبطنة»[1] و«لاتجتمع الشهوة والحكمة»[2]، و «لا تجتمع عزيمة ووليمة»[3]. پس مهمان پيامبر بودن با شكمِ پُر، ممكن نيست.شخصي در محضر رسول اكرمصلي الله عليه و آله و سلم آروغ زد، آن حضرت فرمود: اين چنين در حضور ديگران آروغ نزن. در غذا خوردن به مقدار لازم اكتفا كن. آنان كه هميشه سيرند، در قيامت گرسنگي فراواني در پيش دارند: «اكفف جشاءك، فإن أكثر الناس في الدنيا شبعاً أكثرهم جوعاً يوم القيامة»[4].
ضيافت پيامبر، شب زندهداري است
خداي سبحان غذاهاي مهماني رسالت را هم مشخص كرد و به رسول اكرمصلي الله عليه و آله و سلم فرمود: پنج نماز است كه ديگران با تو در آن سهيم و شريكند كه عبارتند از: ظهر، عصر، مغرب، عشاء و صبح: (أقم الصلوة لدلوك الشّمس إلي غسق الّيل وقران الفجر)[5] اما نماز ششم، نمازي خاص و از آنِ توست: (ومن الّيل فتهجّد به نافلة لك عسي أن يبعثك ربّك مقاماً محموداً)[6].كسي كه روز را با مؤانسه با ديگران گذرانده:(إنّ لَكَ في النهار سبحاً طويلاً)[7]، و شب را فراغتي ندارد، كريمه (إنّ ناشئة الّيل هي أشدّ وطأً وأقوم قيلاً)[8]
نصيبش نخواهد شد.
[1] ـ شرح غرر الحكم،ج 6، ص 370. [2] ـ 2. شرح غرر الحكم، ج 6، ص 370. [3] ـ 3. شرح غرر الحكم، ج 6، ص 371. [4] ـ بحار، ج 63، ص 332. [5] ـ سوره إسراء، آيه 78. [6] ـ سوره إسراء، آيه 79. [7] ـ سوره مزّمّل، آيه 7. [8] ـ سوره مزّمّل، آيه 6.