محورهاي اصيل وحدت
انسان كه داراي فطرت توحيدي مشترك با ديگران است و به دين جهانشمولدعوت شده است، در صورتي توان شكوفايي فطرت مشترك و دستيابيبه مزاياي دين جهاني مشترك را داراست كه داراي محورهاي اصيل وپايدارِ وحدتبخش باشد تا در پرتو آنها، با همنوعان خود هماهنگ شود. ازاينروخداي سبحان قرآن كريم را كتاب همگان و محور فكري و عملي جهانياناعلام كرد و حضرت رسول اكرمصلي الله عليه و آله و سلم را براي عينيّت بخشيدن به احكام قرآن به عنوان اُسوه و رهبر عمومي و جهاني معرفي كرد و كعبه مقدسه را برايگردهمايي سراسر جهان اسلام، قبله و مطاف عالميان دانست، تا مسلمانانجهان با داشتن اين محورهاي اصيل وحدتبخش با يكديگر آشنا و متّحد شوند.در اين فصل به طور خلاصه درباره جهاني بودن اين محورها مخصوصاً كعبه معظّمه بحث خواهد شد تا وظيفه مسلمانان، به ويژه علما، نسبت به تأمين و حراست از قداست كعبه و مأمن بودن آن روشن شود.1 ـ جهاني بودن قرآن كريم
انسان كامل كه سِمت رسالت الهي را دارد و حامل پيام خداست، اگر مظهر اسم اعظم بوده، كاملترين انسانها باشد، كتابي را دريافت ميكند كه كاملترين كتابهاست و همه پهنه زمين و وسعت زمان و گستره تاريخ را دربر ميگيرد. از همينرو خداي سبحان قرآن را براي هدايت همگان بر قلب مطهّر رسول اكرمصلي الله عليه و آله و سلم نازل كرد: (شهر رمضان الّذي أُنزل فيه القران هدي للنّاس... )[1]، (وأُوحي إلي هذا القران لاُنذركم به ومن بلغ)[2]،[1] ـ سوره بقره، آيه 185. [2] ـ سوره انعام، آيه 19.