همه جهات از آنِ خداست - صهبای حج نسخه متنی

(ومن حيْث خرجت فولّ وجْهك شطر المسجد
الحرام... )[1] و (ومن حيث خرجت فولّ وجهك شطر المسجد الحرام وحيث ما كنتم فولّوا وجوهكم شطره... )[2]. شايان‏ذكر اين كه، چون توجه به مسجدالحرام، خصوصاً از مدينه، توجه به كعبه است، فرمود: «روبه مسجدالحرام كن»، نه اين كه مسجدالحرام قبله باشد، كه توضيح آن خواهد آمد.

از آنجا كه پذيرش قبله، به منزله پذيرش اصل دين است، خداي سبحان به‏رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: هر معجزه‏اي ارائه كني، اهل كتاب قبله تو را نخواهندپذيرفت، همان گونه كه تو به قبله آنان كه امري منسوخ است رو نخواهي‏كرد: (ولئن أتيت الّذين أُوتوا الكتاب بكلّ اية ما تبعوا قبلتك وما أنت بتابع‏قبلتهم)[3]. اين بيان، نظير آيات سوره كافرون است كه درباره پذيرش اصل‏دين فرمود: (قل يا أيّها الكافرون* لاأعبد ما تعبدون* ولاأنتم عابدون ماأعبد* ولاأنا عابدٌ ما عبدتم* ولاأنتم عابدون ما أعبد* لكم دينكم وَلِي دين)[4].

همه جهات از آنِ خداست

قبله مسلمانان، پيش از هجرت و اندكي پس از آن، بيت‏المقدس بود؛ اگرچه رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم تا آنجا كه امكان داشت هنگام نماز، كعبه را بين خود و بيت‏المقدس قرار مي‏داد تا درآنِ‏واحد، هم به طرف كعبه و هم به سوي بيت‏المقدّس روكرده باشد[5]. البته اين كار از جهت فنّي در مدينه امكان نداشت. يكسال‏واندي پس از هجرت به مدينه، با فرمان خداوند، قبله مسلمان از بيت‏المقدس به كعبه تغيير يافت. در اين هنگام دشمنان عنود و لجوج اسلام گفتند: اگر روكردن به
بيت‏المقدس حق نبود چرا بيش از چهارده‏سال (بنابر اينكه نماز در آغاز بعثت واجب شد بود) به طرف آن نماز خوانديد و اگر استقبال به آن حق بود چرا از حق روبرگردانديد؟

[1] ـ سوره بقره، آيه 149.

[2] ـ سوره بقره، آيه 150.

[3] ـ سوره بقره، آيه 145.

[4] ـ سوره كافرون، آيات 6 ـ 1.

[5] ـ بحار، ج 81، ص 59.