كعبه، قبله آدم تا خاتم(ع) - صهبای حج نسخه متنی

3 ـ بعضي از بزرگان اين نكته ظريف را نيز يادآور شده‏اند كه: خود كعبه قبله‏نيست. استاد ما آيةالله العظمي محقّق داماد(قدّس‏سرّه) مكرر مي‏فرمود: خود كعبه قبله نيست. بنابراين، اگر كعبه به وسيله سيل و مانند آن ويران شد چنين‏نيست كه قبله‏اي وجود نداشته باشد بلكه آن فضا و بُعد خاص غيرقابل تغيير و تبديل كه از اعماق زمين تا اوجِ آسمان امتداد دارد قبله است[1]؛ و اين بيت‏درجاي قبله قرار گرفته است؛ از اين‏رو درباره كساني كه در اعماق زمين ويادر ارتفاعات كوه روبه جهت كعبه نماز مي‏خوانند استقبال به قبله صادق است.

كعبه، قبله آدم تا خاتم(ع)

براساس آيه شريفه (إنّ أوّل بيت وضع للنّاس للّذي ببكّة مباركا وهُدي للعالمين)[2]بيت‏الحرام، اوّلين معبد جهاني است. چنانكه استظهار اين نكته كه «كعبه، قبله همه پيامبران بوده»، از اين آيه شريفه، بعيد نمي‏نمايد. پيامبران الهي و پيروان آنها اهل نماز و سجده بوده‏اند و آياتي بر اين مطلب دلالت دارد؛ مانند اين كه درباره عيساي‏مسيح(عليه السلام) آمده است: (وجَعلني مباركاً أين ما كنت وأوصاني بالصلوة والزكوة مادمتُ حيّاً)[3] و يا آياتي كه از همه انبيا و فرزندان ايشان به نيكي ياد كرده، مي‏فرمايد:

[1] ـ وسائل الشيعه، ج 3، ص 247.

[2] ـ سوره آل عمران، آيه 96.

[3] ـ سوره مريم، آيه 31.