سيرت حيواني برخي حج‏گزاران - صهبای حج نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

صهبای حج - نسخه متنی

عبدالله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

سيرت حيواني برخي حج‏گزاران

حقيقت هر كسي را عقايد، اخلاق، اعمال و نيّات او مي‏سازد. از اين‏رو حج، همچون ساير عباداتْ انسان‏ساز است. پس اگر كسي به سرّ و حقيقت نماز و روزه و حجّ راه‏نيافت صورتش صورت آدمي است ولي حقيقت و سيرتش سيرت حيوان:

«فالصّورةُ صورةُ إنسانٍ والقَلبُ قَلبُ حَيَوان»[1].

سريره انسان با سرّ حج هماهنگ است و بر اساس آن ساخته مي‏شود. ابوبصير مي‏گويد: در يكي از سالها كه به حج مشرف بودم در محضر امام باقر(عليه السلام)، با تعجّب گفتم: چه بسيارند زائران و چه ناله‏ها دارند: «ما أكثر الحَجيج وأعظم الضجيج! ».

امام باقر(سلام الله عليه) فرمود: حاجيان اندكند ولي ناله و فرياد بسيار است: «ما أكثر الضجيج وأقلَّ الحجيج». ابوبصير مي‏گويد:آنگاه آن حضرت دست مبارك خويش را بر چشمانم كشيد؛ در اين حال آن جمع را حيوانات گوناگون ديدم كه تنها انسانهاي معدودي در ميان آنان بودند: «فنظرتُ فإذا أكثر الناس قردة وخنازير والمؤمن بينهم مثل الكوكب اللامع في الظلماء»[2].

همچنين در حديث ديگر است كه امام سجّاد(عليه السلام) به زُهري فرمود: به نظر شما امسال تعداد زائران چقدر است؟ زهري عرض كرد: چهارصد يا پانصد هزارنفر حج‏گزار كه همگي خدا را قصد كرده‏اند. امام سجاد(عليه السلام) فرمود: گرچه ضجّه و ناله زياد است، ليكن حاجيان راستين بسيار كمند: «ما أكثر الضجيج وأقلَّ الحجيج». آنگاه آن حضرت گوشه‏هايي از اسرار ملكوت را به زهري نماياندند، آنسان كه او سيرت حيواني بسياري از افراد را ديد.

آنگاه امام سجاد(عليه السلام) فرمود: «افرادي كه ملكوتشان را به شكل انسان مي‏بيني، متمسكان به قرآن و عترت و معتقدان به وحي و رسالت و ولايتند». ظاهر و باطن اينان را دين احاطه و تأمين كرده است، از اين رو ظاهر و باطنشان انساني است. امّا آنان كه قائل به جدايي قرآن و عترت از يكديگرند و مي‏گويند: رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم در تعيين رهبري اجتهاد كرد، مصداق (نؤمن ببعضٍ ونكفر ببعض)[3]

[1] ـ نهج البلاغه، خطبه 87، بند 12.

[2] ـ بحار، ج 46، ص 261.

[3] ـ سوره نساء، آيه 150.

/ 478