شرافت زماني حج
درباره عظمت و شرافت دهه نخست ذيحجه دو روايت از نبي اكرم(عليه وعلي آله آلاف التحية والكرم) رسيده است كه در يكي از آن دو فرمود: هيچ زماني نزد خداي سبحان بهتر و به لحاظ پاداشدهي بر عمل خير، برتر از دهه اول ذيحجه نيست: «ما من أيّامٍ أزكي عند الله تعالي ولا أعظم أجراً من خيْر في عشر الأضحي»[1]. در روايت ديگر،آن حضرت فرمود: هيچ زماني، انجام كارهاي نيك در آن نزد خداوند محبوبتر از ده روز نخست ذيحجه نيست: «ما من أيّام، العمل الصالح فيها أحبّ إليالله عزّوجلّ من أيّام العشر، يعني عشر ذيالحجّة»[2]. عارف بزرگوار، مرحوم ميرزاجواد آقا ملكي تبريزي(رضواناللهعليه) اين حديث را مهمتر از حديث اوّل ميداند[3]. راز اهميت آن اين است كه در حديث دوم سخن از «محبّت» است نه«عظمت»، و كلمه «أحب»، كه در روايت اخير آمده، پربارتر از «أزكي وأعظم»است.در هر دو روايت از رسول اكرمصلي الله عليه و آله و سلم سؤال شد: آيا حتي عملي همچون جهاد در راه خدا نيز به عظمت و محبوبيت اعمال دهه اوّل نيست؟ آن حضرت براي اينكهشنونده بين «جهاد» و «شهادت» فرق بگذارد، فرمود: هر مجاهدت و حضوردر صحنه نبردي، فضيلت اعمال دهه ذيحجه را ندارد، مگر آن مجاهدي كه با ايثار مال برود و جاننثاري كرده و برنگردد، كه او مقامي ويژه و پاداشي برتر دارد: «ولاالجهاد في سبيل الله إلاّ رجل خرج بنفسه وماله فلم يرجع بشيءٍ من ذلك».راز نكته اخير اين است كه شهيد به زمان و تاريخِ شهادت، فخر و ارزش ميدهد و در هر زمين كه بيارمد به آن سرزمين شرف ميبخشد، چنانكه در زيارت شهداي كربلا آمده است كه سرزمين شهادت پاك و پاكيزه است:[1] ـ وسائل الشيعه، ج 10، ص221. [2] ـ همان. [3] ـ المراقبات، ص 346 (فصل12).