فصل چهارم : حج، تجسّم اصول عقايد - صهبای حج نسخه متنی

فصل چهارم : حج، تجسّم اصول عقايد

توحيد مجسّم

هر عبادتي، خلوص در آن اعتبار شده و مدّنظر قرار مي‏گيرد: (ألا لله الدّينُ الخالص)[1]. امّا تجلّي اين خلوص در برخي از عبادات نمايانتر و طرد شرك در آن قويتر و آشكارتر است. از جمله اين عبادات حج است كه توحيد در آن تجسّم يافته و از آغاز تا انجامش نمونه‏اي از توحيد و طرد شرك است، و از همين رو ترك حج، كفر قلمداد شده است: (ولله علي النّاس حجُّ البيت من استطاع إليه سبيلاً ومن كفر فإنَّ الله غني عن العالمين)[2]. پس حجْ ايمان و توحيد، و ترك آن كفر عملي است.

معناي تجلّي توحيد در حج اين است كه توحيد چون در درجات خود تنزل كند و در چشم‏اندازها و مظاهر خويش جلوه‏گر شود، به حج مبدل مي‏گردد واگرحج به سوي خداي سبحان صعود كرده، در معارجْ راه ترقي طي كند، به خداوند عرش مي‏رسد، يا به توحيد مبدل مي‏شود؛ يعني تبديل به عقيده‏اي
مي‏شود كه چيزي آن را آلوده نمي‏كند و يقيني مي‏شود كه شك و گمان بر آن دست نمي‏سايد، چنانكه امام صادق(عليه السلام) فرمود:

[1] ـ سوره زمر، آيه 3.

[2] ـ سوره آل عمران، آيه 97.