مناسك حج ذكر كرده است. چنانكه درباره صفا و مروه فرمود: (إن الصفا والمروة من شعائر الله)[1] و براي ترغيب ديگران به تعظيم شعائر و حفظ حدود و حريمهاي الهي، اصل كلّي ديگر، يعني آثار تعظيم شعائر را بيان فرمود: (ومن يعظّم حرمات الله فهو خيرٌ له عند ربّه)[2]، (ومن يعظّم شعائر الله فإنها من تقوي القلوب)[3].
تحولهاي ماه براي تشخيص موسم حج
نمونه ديگر در بيان اهميّت حج، آيه مباركه (يَسْئلونك عن الأهلّة قل هي مواقيت للنّاس والحج)[4] است. گرچه (مواقيت للنّاس) شامل همه اموري كه مردم با آنسرو كار دارند حتي حج ميشود امّا از باب ذكر خاص بعد از عام و بيان اهميت آن خاص، حج را مستقلاً ذكر كرده، ميفرمايد: تحوّلها و تغيير شكلهاي ماه براي تشخيص آسان ماههاي حج است تا با حلول آن ماهها مردم به حج مبادرت كنند.شهود آيات روشن حق در حج
گرچه در آيات متعددي از قرآن كريم سخن از آيت و نشان بودن هر چيزي براي خدا، به ميان آمده است ليكن به لحاظ ويژگيهاي گوناگون زماني و مكاني حج، درباره آن سخن از (اياتٌ بيّنات)[5] است. در اينجا مراد آيات غيرتكويني است، زيرا آيات و نشانههاي تكويني و خصوصيتهاي جغرافيايي، اقليمي، جوّي و مانند آنها در غير حج نيز هست. در حج، آيات الهي همچون كعبه، حجرالأسود، مقام ابراهيم، زمزم و مانند آن مشهود است.[1] ـ سوره بقره، آيه 158. [2] ـ سوره حج، آيه 30. [3] ـ سوره حج، آيه 32. [4] ـ سوره بقره، آيه 189. [5] ـ سوره آل عمران، آيه 97.