فصل هفتم : تقصير - صهبای حج نسخه متنی

فصل هفتم : تقصير

يكي از اعمال واجب در حج، عمره تمتع و عمره مفرده، تقصير است، با اين تفاوت كه وجوب آن در بعض موارد به‏نحو تعييني و در برخي موارد به‏نحو تخييري است كه تفصيل آن بر عهده كتابهاي فقهي است. در اينجا به‏برخي از مبادي تصوري بحث و به‏بعضي از احكام و آداب آن در طي چند مطلب اشاره مي‏شود.

يكم: معناي لغوي قصر

مادّه «قَصْر» در قرآن كريم در موارد گونه‏گون به كار رفته است، مانند:

1 ـ قصر نماز خوف در سفر: (وإذا ضربتم في الأرض فليس عليكم جناح أن تَقْصُرُوا من الصلوة إن خفتم أن يفتنكم الذين كفروا إنّ الكافرين كانوا لكم عدواً مبيناً)[1]. در اين آيه شريفه قصر به معناي نقص آمده و از باب قَتَل يَقْتُل است كه طبق اظهار مرحوم‏طريحي، لغتِ عالي است كه قرآن آن را به كار برد[2].

2 ـ قِصَر بر وزن عِنَب در مقابل طول به معناي كوتاهي است و تعديه آن به‏باب تفعيل به معناي كوتاه‏كردن است و آيه (مُحَلّقين رءوسَكم ومقصّرين)[3]،
ناظر به همين معناست.

[1] ـ سوره نساء، آيه 101.

[2] ـ مجمع البحرين، ج 3، ص 1484 ـ 1483(قصر).

[3] ـ سوره فتح، آيه 27.