فصل چهاردهم : پايان حجّ - صهبای حج نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

صهبای حج - نسخه متنی

عبدالله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

فصل چهاردهم : پايان حجّ

ورود و خروج صادقانه در حجّ

همانطور كه مبدأ جهان هستي خداوند بوده و پايان آن نيز ذات اقدس اوست: (هو الأوّل والاخر)[1] همچنين آغاز همه موجودات جهان آفرينش از خدا و انجام و خاتمه كار همه آنها به سوي اوست: (إنّا لله وإنّا إليه راجعون)[2]، و (ألا إلي الله تصير الأمور)[3]. بنابراين، انسان موحد هر كاري انجام مي‏دهد بايد ابتداي آن به نام خدا و انتهاي آن نيز به ياد او باشد و هيچ كاري را بدون نام خدا شروع نكند و از هيچ عملي، بدون ياد حق خارج نشود.

معناي نام و ياد خدا در آغاز و انجام هر كار، حضور اعتقاد توحيدي او در متن عمل و توجّه به شهود خداوندي در صحنه كار است. بر اين اساس، قرآن كريم دستور مي‏دهد: بگو: پروردگارا مرا صادقانه داخل و صادقانه خارج كن و از نزد خودت براي من نيرويي قاهر و مسلّط و كمك قرار ده:

[1] ـ سوره حديد، آيه 3.

[2] ـ سوره بقره، آيه 156.

[3] ـ سوره شوري، آيه 53.

/ 478