فصل سوم : زيارت، جلوه‏اي از محبت - صهبای حج نسخه متنی

فصل سوم : زيارت، جلوه‏اي از محبت

زيارت، حضور محبّ در پيشگاه محبوب است و ابراز ارادت و محبت زائر نسبت به پيشوايان دين، اظهار فروتني در برابر دين و اعلام ايمان و دينداري است؛ زيرا :

اوّلاً

دين جز محبت نيست[1]

و ثانياً

حبّ محبوب خدا حبّ خداست و زيارت جلوه‏اي از اين محبت است.

توضيح اينكه، قرآن كريم محبوبهاي خداي سبحان را برشمرده، مي‏فرمايد: اهل توبه و طهارت و پاكيزگي محبوب الهي‏اند: (إنّ الله يحبّ التوابين ويحبّ المتطهرين)[2]، پرهيزكارانْ محبوب خدايند: (إنّ الله يحبّ المتّقين)[3]، مبارزان و مجاهدان نستوه محبوب اويند: (إنّ الله يحبّ الّذين يقاتلون في سبيله صفاً كأنّهم بنيانٌ مرصوص)[4]
و...؛ ولي هيچ محبوبي به عظمت حبيب‏الله(پيامبر گرامي اسلام‏صلي الله عليه و آله و سلم) نيست؛ زيرا او مظهر محبت كامل حق است، از اين‏رو خداي سبحان وي را محور محبت قرار داد و فرمود:

[1] ـ بحار، ج 27، ص 95ـ94.

[2] ـ سوره بقره، آيه 222.

[3] ـ سوره توبه، آيه 4.

[4] ـ سوره صفّ، آيه 4.