صهبای حج

مشابه مطلب مزبور، درباره قرباني و قَدِيد و خشك كردن گوشت آن در منا، سپس هديه بردن آن تا سرزمين هند كه رسم زائران هندي است بازگو شد كه آنان چنين رسمي را از رومان اتّخاذ كرده و آنها رسم مزبور را از يونان گرفته‏اند و يونانيها از خودِ هنديهاي قديم گرفته‏اند. بنابراين، چنين عادتي از خود هنديها برخاست و به‏خود آنها برگشت[1].

بايد توجه داشت كه اينگونه حدسها از مرز احتمال يا گمان نمي‏گذرد و پشتوانه قابل اعتماد علمي ندارد.

2 ـ برخي نقل كرده‏اند:

نزديك مسجد خيفِ منا، غاري است به نام«غارمُرْسَلات» كه رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم در آن عبادت مي‏كرده و سوره مبارك مرسلات در آنجا بر آن حضرت نازل شده است[2]، ليكن سند معتبري براي نقل مزبور ارائه نشد.

3 ـ در وسط منا مسجد كوچكي است كه به «مسجد كوثر» موسوم است. چنين گمان كرده‏اند كه سوره مبارك كوثر در آن مكان نازل شد[3]. همچنين در منا مسجدي است به‏نام مسجد كبش(گوسفند) و سرّ نامگذاري آن به كبش اين‏است‏كه گوسفند قرباني و فدايي اسماعيل(عليه السلام) در آن مكان ذَبْح شد[4]. در كنار مسجد مزبور سنگي است كه فداي مزبور روي آن ذَبْح شد[5].

[1] ـ دائرة معارف القرن العشرين، ج 9، ص 463.

[2] ـ همان، ج 9، ص 463 ـ 462.

[3] ـ مرآة الحرمين، ج 1، ص 325.

[4] ـ همان، ص 326.

[5] ـ همان.