شايان ذكر است كه ولايت تكويني معصومين(عليهم السلام) و هدايت اعمال و مشاهده همه رفتارهاي دروني و بيروني امّت و گواهي به همه آنها در قيامت، مقامي واقعي است كه نه نيازي به نصب اعتباري دارد و نه قابل غصب است، بلكه فيض خاص الهي است: (الله يجتبي إليه من يشاء)[1]، (وأوحينا إليهم فعل الخيرات وإقام الصّلوة وإيتاء الزّكوة وكانوا لنا عابدين)[2]، (كذلك نري إبراهيم ملكوت السّموات والأرض وليكون من الموقنين)[3].

تحقيق درباره ولايت تكويني، والاتر از بحثي است كه اكنون به آن اشتغال داريم:

«وهو بحيث النّجم من أيدي المتناولين... أين العقول عن هذا؟»[4] .

پيوند شئون حج با ولايت

شئون مختلف حج با ولايت مرتبط است. در اينجا شرحي از كيفيت ارتباط كعبه با ولايت و نحوه پيوند عرفات و مشعر و منا و زمزم و صفا و... با امام، از فرهنگ وحي آسماني و نيز از زبان معصومان(عليهم‏السلام) ارائه مي‏شود:

1 ـ همانطور كه سوگند به زمان و زمانه‏هاي حساس و تاريخي نظير «عصر وحي و رسالت» در قرآن مطرح است: (والعصر* إنّ الإنسان لفي خسر)[5]، به سرزمينهاي مهم و تاريخي نيز در قرآن سوگند ياد شده است؛ مانند آيه كريمه (لا أُقسم بهذا البلد* وأنت حلّ بهذا البلد)[6] كه در آن به سرزمين مكه و بلد امن سوگند ياد شده است، ليكن سوگند به سرزمين مكه را با قيدي همراه كرده و آن اينكه پيامبر خدا در آن سرزمين باشد.

[1] ـ سوره شوري، آيه 13.

[2] ـ سوره انبياء، آيه 73.

[3] ـ سوره انعام، آيه 75.

[4] ـ بحار، ج 25، ص 125.

[5] ـ سوره عصر، آيات 2 ـ 1.

[6] ـ سوره بلد، آيات 2 ـ 1.