دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 1090

هين كه آمد به سر كوى تو مجنون دگر عاشق روى تو را گنبد گردون نكشد عاشق تو نخورد حيله و افسون كسى عشق روى تو به شش سوى جهان دام دلست رحمتى كن تو بر آن مرغ كه در دام افتاد كو در اين خانه يكى سوخته مفتونى از پس نيشكرت اشك چو اطلس بارم از پس نيشكرت اشك چو اطلس بارم
هين كه آمد به تماشاى تو دل خون دگر مگرش جاى دهى بر سر گردون دگر تو بخوان و تو بدم بر دلش افسون دگر كه نديدند چنان رخ رخ گلگون دگر كه ندارد چو تو شاهنشه بي چون دگر كه به شب ها شنود ناله مفتون دگر چاره ام نيست جز اين اطلس و اكسون دگر چاره ام نيست جز اين اطلس و اكسون دگر