دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 1165

خلق را زير گنبد دوار جور او كش از آنك شورش دل بر دو ديده نهم غمت كاين درد باغ جان خوش ز سنگ بارانست شمس تبريز گوهر عشقست شمس تبريز گوهر عشقست
چشم ها كور و ديدنى بسيار نور چشمست يا اولوالابصار داروى خاص خسرويست به بار ما نخواهيم قطره سنگ ببار گوهر عشق را تو خوار مدار گوهر عشق را تو خوار مدار