دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 1239

امروز خوش است دل كه تو دوش اى دوش نموده روى چون ماه دل سجده كنان به پيش آن چشم هر لحظه اشارتى كه هش دار سرناى توام مرا تو گويى از بيم تو گشته شير گربه هر ذره كنار اگر گشايد خورشيد چو شد تو را خريدار باقى غزل مگو كه حيفست ليكن چه كنم كه رسم كهنه ست ليكن چه كنم كه رسم كهنه ست
خون دل ما بخورده اى نوش و امروز هزار شكل و روپوش جان حلقه شده به پيش آن گوش هش مي خواهى ز مرد بي هوش من در تو فرودمم تو مخروش در خاك خزيده صبر چون موش خورشيد نگنجد اندر آغوش اى ذره به نقد نسيه بفروش ما در گفتار و دوست خاموش دريا خاموش و موج در جوش دريا خاموش و موج در جوش