دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 2275

مررت بدر فى هواه بحار و شاهدت ماء شابه الروح فى الصفا و للعشق نور ليس للشمس مله عروس الهوى بدر تلالا فى الدجى ظللت من الدنيا على طلب الهوى فشاهدت ركبانا قريحا مطيهم فقلت لهم فى ذاك قالوا لفى الهوى و ان شت برهانا فسافر ببلده فيشتم اهل العشق من ترباته تروح كليل مظلم فى هوائه تروح كليل مظلم فى هوائه
راوه بدر و فى الدلال و حاروا و يعشق ذاك الماء ما هو نار فظل دليل العاشقين و ساروا عليها دماء العاشقين خمار اضاء لنا غير الديار ديار و كان لهم عند المسير بدار لمن فر من هذا الديار دمار يقال لها تبريز و هى مزار و للروح منها زخرف و سوار و ترجع مسرورا و انت نهار و ترجع مسرورا و انت نهار