دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 2309

يا رب چه كس است آن مه يا رب چه كس است آن مه اندر ذقن يوسف چاهى چه عجب چاهى آخر چه كند يوسف كز چاه بپرهيزد آن كس كه ربود از رخ مر كاه ربايان را زنهار نگهداريد زان غمزه زبان ها را شطرنج همي بازد با بنده و اين طرفه جان بخشد و جان بخشد چندانك فناها را او جان بهاران است جان هاست درختانش هر آينه كو بيند شمس الحق تبريزى هر آينه كو بيند شمس الحق تبريزى
كز چهره بزد آتش در خيمه و در خرگه صد يوسف كنعانى اندر تك آن خوش چه كو ديده ربودستش و آن چاه ميان ره انصاف بده آخر با او چه كند يك كه كو مست بود خفته از حال همه آگه كاندر دو جهان شه او وز بنده بخواهد شه در خانه و مان افتد هم ماتم و هم آوه جان ها شود آبستن هم نسل دهد هم زه هم آينه برسوزد هم آينه گويد خه هم آينه برسوزد هم آينه گويد خه