دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 2472

سوخت يكى جهان به غم آتش غم پديد نى مي كشدم به هر طرف قوت كهرباى او هست سماع چنگ نى هست شراب رنگ نى عشق قرابه باز و من در كف او چو شيشه اى در قدم روندگان شيخ و مريد بي عدد آنك ميان مردمان شهره شد و حدي شد مژده دهيد عاشقان عيد وصال مى رسد مژده دهيد عاشقان عيد وصال مى رسد
صورت اين طلسم را هيچ كسى بديد نى اى عجبا بديد كس آنك مرا كشيد نى صد قدح است بر قدح آنك قدح چشيد نى شيشه شكست زير پا پاى كسى خليد نى در نفس يگانگى شيخ نه و مريد نى سايه بايزيد بد مايه بايزيد نى ز آنك نديد هيچ كس خود رمضان و عيد نى ز آنك نديد هيچ كس خود رمضان و عيد نى