دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 3695

رباعيات

قسمت هفدهم

گر آنكه امين و محرم اين رازى بازيست وليك آتش راستيش گر عاشق روى قيصر روم شوى گر بگريزى چو آهوان بگريزى زان شاخ گلى كه ما درآويخته ايم گر عاشق روى قيصر روم شوى گر تو نكنى سلام ما را در پى چوپان جهانى و امان جانها گر عاشق روى قيصر روم شوى گر خار بدين ديده ى چون جوى زنى من دست ز دامن تو كوته نكنم گر عاشق روى قيصر روم شوى گر خوب نيم خوب پرستم بارى گر نيستم از اهل مناجات رواست گر عاشق روى قيصر روم شوى گر داد كنى درخور خود داد كنى گفتى تو كه بسيار بيادت كردم گر عاشق روى قيصر روم شوى گر درد دلم به نقش پيدا بودى ور راه به سوى گوهر ما بودى گر عاشق روى قيصر روم شوى گر سوزش سينه را به كس مي دارى بايد كه چو ناله ى تو آرام دلست گر عاشق روى قيصر روم شوى گر صيد خدا شوى ز غم رسته شوى ميدان كه وجود تو حجاب ره تست گر عاشق روى قيصر روم شوى گر عاشق روى قيصر روم شوى از هجر مگو به پيش سلطان وصال گر عاشق روى قيصر روم شوى
در بازى بيدلان مكن طنازى بس عاشق را كه كشت بازى بازى گر عاشق روى قيصر روم شوى ور بستيزى چون آهنان بستيزى اى مرغك زيرك به دو پا آويزى گر عاشق روى قيصر روم شوى چون جمله نشاطى و سلامى چون مى دفع گرگى گر نكنى هى هى هى گر عاشق روى قيصر روم شوى ور تير جفا بر دل چون موى زنى گر همچو دفم هزار بر روى زنى گر عاشق روى قيصر روم شوى ور باده نيم ز باده مستم بارى از اهل خرابات تو هستم بارى گر عاشق روى قيصر روم شوى بيچاره كسى را كه تواش ياد كنى من ميدانم كه چون مرا ياد كنى گر عاشق روى قيصر روم شوى هر ذره ز غم سياه سيما بودى هر قطره ز جوش همچو دريا بودى گر عاشق روى قيصر روم شوى وز مهر ضمير پر هوس مي دارى آن ناله قرين هر نفس مي دارى گر عاشق روى قيصر روم شوى ور در صفت خويش روى بسته شوى با خود منشين كه هر زمان خسته شوى گر عاشق روى قيصر روم شوى اميد بود كه حى قيوم شوى ميترس كزين حدي محروم شوى گر عاشق روى قيصر روم شوى