دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 560

زهره عشق هر سحر بر در ما چه مي كند هر كه بديد از او نظر باخبرست و بي خبر زير جهان زبر شده آب مرا ز سر شده اى بت شنگ پرده اى گر تو نه فتنه كرده اى گر نه كه روز روشنى پيشه گرفته رهزنى ور نه كه دوش مست او آمد و درشكست او گر نه جمال حسن او گرد برآرد از عدم از تبريز شمس دين سوى كه راى مي كند از تبريز شمس دين سوى كه راى مي كند
دشمن جان صد قمر بر در ما چه مي كند او ملكست يا بشر بر در ما چه مي كند سنگ از او گهر شده بر در ما چه مي كند هر نفسى چنين حشر بر در ما چه مي كند روز به روز و ره گذر بر در ما چه مي كند پس به نشانه اين كمر بر در ما چه مي كند اين همه گرد شور و شر بر در ما چه مي كند بحر چه موج زد گهر بر در ما چه مي كند بحر چه موج زد گهر بر در ما چه مي كند