ستاره (مجموعه شعر)

حسین پناهی

نسخه متنی -صفحه : 26/ 5
نمايش فراداده

بهانه

بي تو

نه بوي خاک نجاتم داد

نه شمارش ستاره ها تسکينم

چرا صدايم کردي

چرا ؟

سراسيمه و مشتاق

سي سال بيهوده در انتظار تو ماندم و نيامدي

نشان به آن نشان

که دو هزار سال از ميلاد مسيح مي گذشت

و عصر

عصر واليوم بود

و فلسفه بود

و ساندويچ دل وجگر