مناسک حج

بعثه مقام معظم رهبری

نسخه متنی -صفحه : 130/ 25
نمايش فراداده

(429)429 . آية الله تبريزى: صحّت احرامش محلّ اشكال است.

430 . آية الله بهجت: و بنابر احتياط واجب بايد تا مقدار ممكن از حرم دور شود. (مناسك شيخ، ص11).

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: به حاشيه مسأله 215 مراجعه شود.

(432)431 . آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: ترجمه اش را بگويد و نايب هم بگيرد رجاءً كه از طرف او به طور صحيح تلبيه را بگويد.

432 . آية الله اراكى، آية الله فاضل: و بهتر آن است كه علاوه بر آن نايب هم بگيرد.

آية الله بهجت: مى تواند احتياط كند به جمع بين اين و استنابه اگرچه جواز اكتفا به همان مقدارى كه مى تواند با ضمّ ترجمه عبارت صحيحه خالى از وجه نيست مثل اكتفا به ترجمه در صورت عدم توانايى به هيچ مقدار و نيز اكتفا به استنابه با عدم قدرت بر ترجمه هم، كما اينكه لال اكتفا به تحريك لسان و اشاره به انگشت با عقد قلب مى نمايد و اگر ممكن نباشد استنابه مى كند. (مناسك شيخ، ص13).

آية الله تبريزى: بنابر احتياط مستحب نايب هم بگيرد.

آية الله خامنه اى، آية الله مكارم: احوط اين است كه در اين صورت نايب هم بگيرد.

آية الله خويى: اگر كسى قدرت بر تصحيح تلبيه ولو با تلقين نداشته باشد مى تواند به ملحون اكتفا كند، گرچه احوط جمع بين ترجمه و استنابه نيز هست. و نيز اخرس (گنگ ولال) كافى است با اشاره تلبيه بگويد، گرچه احوط استنابه نيز هست. (تعليقه عروه، ج2، ص361 و مناسك، مسأله 179 و180).

آية الله سيستانى: اگر تلقين ميسور نبود كافى است به نحوى كه مى تواند بگويد، اگر عرفاً تلبيه صدق كند و اگر صدق نكند به احتياط واجب هم مرادف عربى آن را و هم ترجمه آن را بگويد و هم نايب بگيرد.

آية الله گلپايگانى: و نايب هم بگيرد رجاءاً.

س ـ نظر به اين كه مسجد جحفه و مسجد تنعيم اخيراً تخريب و بازسازى شده و وسعت يافته است، آيا حجاج يا مُعْتَمِرين بايد حتماً در حدود مسجد قبلى محرم شوند و يا محرم شدن در تمام مسجد فعلى معتبر است ؟

433 . آية الله مكارم: ادنى الحل ميقات عمره مفرده است.

(435)434 . آية الله صانعى: گذشت عدم فرق و آنچه به عنوان فارق در اينجا بيان شده محلّ تأمّل است.

آية الله فاضل: گذشت كه ميان جدّه و مدينه فرق نيست بلكه فارق عنوان ماهى است كه در آن خارج و داخل مى شود.

435 . نظريه آيات عظام در ذيل مسأله 229 گذشت.

س ـ كسى كه وسايلش در جحفه مانده است، آيا مى تواند براى آوردن وسايل خود، از احرام خارج گردد، در حالى كه براى عمره تمتع محرم شده و وارد حرم گرديده است؟

436 . آية الله بهجت: به ذيل مسأله 229 مراجعه شود.

آية الله تبريزى: در اثناى عمره، بنابر احتياط نمى تواند خارج شود، مگر حاجتى داشته باشد.

آية الله خويى: در اثناى عمره نمى تواند خارج شود مگر از روى حاجت.

آية الله سيستانى: مى تواند قبل از اتمام عمل، از مكه بيرون برود در صورتى كه قدرت برگشتن به مكه را داشته باشد. (مناسك، مسأله 152).

آية الله فاضل: بنابر احتياط واجب در اثناى عمل نيز نبايد خارج شود. بلى اگر يقين يا اطمينان داشته باشد كه خروج از مكه به حج او لطمه نمى زند مانعى ندارد كه حتى بدون احرام نيز خارج شود، اگرچه احتياط مستحب عدم خروج بدون احرام است. و در هر صورت چنانچه بدون احرام خارج شد و در همان ماه برگشت حج تمتّع او صحيح است، امّا اگر ماه بعد برگشت عمره اولش فاسد شده و بايد مجدّداً عمره تمتّع انجام دهد و الاّ حجّ تمتّع او صحيح نيست.

آية الله نورى: اگر اعمال عمره تمتع را انجام داده و مطمئن است كه به حج در موقع خود مى رسد، مى تواند از مكه خارج شود و برگردد.

(437)437 . آية الله تبريزى، آية الله خويى: مگر در فرض حاجت كه بايد محرم به احرام حجّ شده آنگاه خارج شود.

آية الله خامنه اى: جايز است براى كسى كه اطمينان دارد با خارج شدن از مكه حج او فوت نمى شود، بعد از انجام عمره تمتع و قبل از احرام حج از مكه بيرون رود اگرچه مستحب آن است كه فقط در مورد ضرورت و نياز خارج شود.

آية الله سيستانى: اگر بداند كه مى تواند به مكه برگردد و از آنجا احرام براى حج ببندد، اظهر جواز بيرون رفتنش از مكه بدون احرام است، واگر نداند بااحرام حج از مكه بيرون رود. (مناسك،مسأله151).

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: بلى اگر رفتن به آنجا با احرام، براى او حرج باشد جايز است بدون احرام خارج شود.

آية الله مكارم: و اگر بستن احرام براى حج و ماندن در احرام تا روز عرفه موجب عسر و حرج مى شود لازم نيست.

(439)438 . آية الله بهجت: با رعايت احتياطى كه گذشت در فاصله گرفتن از حرم به مقدار ممكن در جاهل غير مقصّر و يا سائر اعذار.

رجوع شود به مسأله 228.

439 . آية الله اراكى: و اعمال عمره و حج را انجام دهد و سال بعد بنابر احتياط اعاده كند.

س ـ آيا جايز است كسى كه به احرام عمره تمتع در يكى از ميقات ها محرم شده است به طرف خلاف مكه برود و بعد از چند روز بيايد مكه; مثلاً از مسجد شجره به مدينه و بعد، از همان راه يا راه ديگر به مكه برود ؟

ج ـ مانع ندارد.

س ـ بعد از اتمام حج تمتع، اگر شخص از مكه خارج شود و بخواهد مراجعت كند آيا لازم است محرم شود يا خير ؟

440 . آية الله صانعى: به حاشيه مسأله 229 مراجعه شود.

441 . آيات عظام اراكى، تبريزى، صافى، فاضل، گلپايگانى، مكارم: در همان ماهى كه محرم شده مراجعت كند لازم نيست محرم شود.

آية الله بهجت: در اين صورت عدم فاصله اگر ماه خروج با ماه مراجعت تغاير دارد احوط اين است كه با احرام براى عمره وارد مكه شود، اگرچه خروج در آخر ماهى و ورود در اوّل ماه ديگر باشد و همچنين است گذشتن سى روز با عدم تغاير ماه. (مناسك شيخ، ص90).

آية الله خويى: در همان ماهى كه عمره تمتّع انجام داده، اگر برگردد لازم نيست محرم شود.

آية الله سيستانى: اگردرهمان ماه قمرى باشدكه عمره تمتّع راانجام داده است، لازم نيست محرم شود.

شود و مى تواند بدون احرام وارد مكه شود.

س ـ كسى كه عمره مفرده انجام داده است، آيا مى تواند در فاصله كمتر از يك ماه، بدون احرام از ميقات تجاوز كند ؟

442 . رجوع شود به مسأله 186

آية الله بهجت: به حاشيه مسأله قبل مراجعه شود.

آية الله تبريزى، آية الله مكارم: در صورتى كه در همان ماه قمرى كه محرم شد، به مكّه برود احرام مجدّد لازم نيست.

آية الله خامنه اى: قبل از گذشت يك ماه از احرام سابقش مى تواند بدون احرام از ميقات عبور كند.

آية الله سيستانى: مانند مسأله قبل است. بلى اگر عمره مفرده او به نيابت از ديگران بود، احتياط واجب احرام بستن براى دخول به مكه يا حرم است.

آية الله صانعى: به حاشيه مسأله 229 مراجعه شود.

443 . آية الله صانعى: لازم نيست برگردد چون تمام ذوالحليفه ميقات است نه مسجد شجره.

(444)444 . رجوع شود به س230.

آية الله بهجت: در صورتى كه نتواند به ميقات برگردد، همان احرام كفايت مى كند. (پرسشهاى جديد حج، س26).

(445)445 . آية الله تبريزى: بنابر احتياط اگر هر دو عمره در يك ماه انجام مى شود به نيّت يك شخص به جا نياورد.

آية الله خويى: فتواى ايشان در دست نيست ولى احتياط موافق متن است.

آية الله سيستانى: در اين صورت لزوم رفتن به ميقات براى احرام عمره تمتع و عدم كفايت احرام از ادنى الحل مبنى بر احتياط است.

446 . آية الله بهجت: در صورتى كه نذر او منافاتى با حقّ شوهر نداشته باشد مانعى ندارد. (پرسشهاى جديد حج، س28).

آية الله تبريزى، آية الله سيستانى: اگر قبل از ميقات محرم شده، چنانچه صحّت حج توقف بر آن داشته يا آن كه منافى حق شوهر نبوده، احرامش صحيح است.

آية الله خامنه اى: نذر زن براى احرام بستن قبل از ميقات در غياب شوهرش، موقوف بر اذن او نيست ولى در صورت حضور شوهرش احتياط آن است كه بدون اذن او نذر نكند. پس اگر در اين صورت نذر كند منعقد نمى شود.

آية الله خويى، آية الله مكارم: اگر نذر زن منافى حق شوهر باشد اذن معتبر است و الاّ معتبر نيست.

447 . آية الله فاضل: در صورتى كه قابل جبران نباشد عمره تمتع صحيح نيست و بايد حج افراد انجام دهد.

(448)448 . آية الله بهجت: اگر چه در توقّف معصيت كرده است. (پرسشهاى جديد حج، س29).

آية الله تبريزى: صحّت احرام او محلّ اشكال است و بايد تلبيه را به قصد احرام تجديد كند.

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: چنانچه قصد قربت از او متمشّى شود احرام صحيح است.

آية الله مكارم: اگر عمداً باشد خالى از اشكال نيست.

449 . آية الله بهجت: لازم است از حرم بيرون رفته و از خارج حرم محرم شود، و احتياط واجب در اين صورت، اين است كه هرچه بتواند از حرم دور شود و احرام ببندد.

آية الله تبريزى: در اين صورت لازم است از حرم بيرون رفته و از خارج حرم مُحرم شود و احوط در اين صورت اين است كه هرچه بتواند از حرم دور شود و احرام ببندد و اگر نتواند از حرم بيرون برود در همان مكانى كه هست محرم شود.

آية الله خامنه اى: رجوع شود به حاشيه مسأله 210

آية الله سيستانى: در اين صورت لازم است از حرم بيرون رفته و از خارج حرم محرم شود و اولى در اين صورت اين است كه هرچه بتواند از حرم دور شود و احرام ببندد و اگر نتواند از حرم خارج شود هر جا هست محرم شود.

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: واجب است تا حد امكان به سمت ميقات برود.

آية الله فاضل: پس از زوال عذر و يادآورى، اگر برگشتن به ميقات ممكن باشد برمى گردد و الاّ احرام از همانجا ببندد، اگرچه احوط آن است به هر مقدار كه مى تواند به ميقات برگردد.

450 . آية الله اراكى: اگرچه احوط آن است كه از هر مكان ممكن باشد احرام ببندد وقضاى آن را در سال بعد به جا آورد.

آية الله بهجت: در اين صورت بنابر احتياط واجب از حرم بيرون رفته و از بيرون حرم احرام ببندد و بايد عمره را قضا نمايد. (مناسك، مسأله 168) به ذيل مسأله 210 و 215 مراجعه شود.

آية الله خويى: در اين فرض اگرچه معصيت كار است ولى اگر در صورت امكان به خارج حرم برود و از آنجا محرم شود، صحّت حج او مانند فرض اوّل خالى از وجه نيست، كما اين كه در هر دو فرض اگر نتواند از حرم خارج شود و در داخل حرم محرم شود اشكال ندارد. (مناسك، مسأله 168).

آية الله سيستانى: مگر اين كه از ميقات محرم شود.

آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: اقوى بطلان عمره يا حج است، اگرچه احوط احرام از ادنى الحل است و در سال بعد بايد قضا كند.

آية الله مكارم: هرچند احتياط مستحب آن است كه از ادنى الحل يا هر جا كه مى تواند محرم شود و حج را به جا آورد و سال آينده طبق آنچه در متن آمده عمل كند.

(451)451 . آية الله صانعى: كه عذر است بالنسبه به ذوى الأعذار و آنان مى توانند از ادنى الحلّ محرم شوند و امّا آن كه بدون عذر، بدون احرام وارد مكّه شده، گرانى براى او ولو حرج هم باشد عذر نيست چون حرج، حرج مقدّم است و اگر مستطيع بوده بايد حج را سال بعد انجام دهد.

452 . آيات عظام بهجت، تبريزى، خامنه اى، خويى: در نيّت چند چيز معتبر است:

1 ـ قصد قربت (نزديكى به خدا) مانند عبادات ديگر غير از احرام.

[آية الله بهجت: قصد قربت يعنى به جهت اطاعت و امتثال فرموده خداوند عالم. (مناسك شيخ، ص12).]

2 ـ همزمان بودن با شروع در احرام.

3 ـ تعيين احرام كه براى عمره است يا براى حج و تعيين حج كه تمتع است يا قران يا افراد،و تعيين اين كه براى خود است يا براى ديگرى و تعيين اين كه حجش حجة الاسلام است كهبراى اولين بار به استطاعت بر او واجب شده يا حج نذرى است كه به سبب نذر بر او واجب شده ياحجى است كه به سبب فاسد بودن حج قبل بر او واجب شده يا حج مستحبى است. خلاصه هريك از اينها كه باشد بايد در نيت مشخص شود. پس اگر بدون تعيين نيت، احرام نمود، احرامش باطل خواهد بود.

آية الله تبريزى، آية الله خويى: حجة الاسلام عنوان قصدى نيست و اگر مكلّف مستطيع براى خود حج به جا آورد حجة الاسلام است مگر با علم و عمد قصد حجّ استحبابى نمايد.