غزلیات

مصلح الدین سعدی شیرازی

نسخه متنی -صفحه : 670/ 401

وه كه در عشق چنان مي سوزم شمع وش پيش رخ شاهد يار سوختم گر چه نمي يارم گفت رحمتى كن كه به سر مي گردم با تو ياران همه در ناز و نعيم سعديا ناله مكن گر نكنم سعديا ناله مكن گر نكنم
كه به يك شعله جهان مي سوزم دم به دم شعله زنان مي سوزم كه من از عشق فلان مي سوزم شفقتى بر كه به جان مي سوزم من گنه كارم از آن مي سوزم كس نداند كه نهان مي سوزم كس نداند كه نهان مي سوزم