غزلیات

مصلح الدین سعدی شیرازی

نسخه متنی -صفحه : 670/ 631

مرحبا اى نسيم عنبربوى دلبر سست مهر سخت كمان گو دگر گر هلاك من خواهى تشنه ترسم كه منقطع گردد صبر ديديم در مقابل شوق هر كه با دوستى سرى دارد تا گرفتار خم چوگانى پادشاهان و گنج و خيل و حشم سعديا شور عشق مي گويد هر كسى را نباشد اين گفتار هر كسى را نباشد اين گفتار
خبرى زان به خشم رفته بگوى صاحب دوست روى دشمن خوى بى گناهم بكش بهانه مجوى ور نه بازآيد آب رفته به جوى آتش و پنبه بود و سنگ و سبوى گو دو دست از مراد خويش بشوى احتمالت ضرورتست چو گوى عارفان و سماع و هاياهوى سخنانت نه طبع شيرين گوى عود ناسوخته ندارد بوى عود ناسوخته ندارد بوى