-
دگر بار اى مسلمانان به قلاشى در افتادم
چو در دست صلاح و خير جز بادى نمي ديدم
كجا اصلى بود كارى كه من سازم به قرايى
مده پندم كه در طالع مرا عشقست و قلاشى
مرا يك جام باده به ز چرخ اندر جهان توبه
نيندوزم ز كس چيزى چنان فرمود جانانم
ز رنج و زحمت عالم به جام مى در آويزم الا اى پير زردشتى به من بربند زنارى
الا اى پير زردشتى به من بربند زنارى
-
به دست عشق رخت دل به ميخانه فرستادم
همه خير و صلاح خود به باد عشق در دادم
كه از رندى و قلاشى نهادستند بنيادم
كجا سودم كند پندت بدين طالع كه من زادم
رسيد اى ساقيان يك ره به جام باده فريادم
نياموزم ز كس پندى چنين آموخت استادم
كه جام مى تواند برد يك دم عالم از يادم كه من تسبيح و سجاده ز دست و دوش بنهادم
كه من تسبيح و سجاده ز دست و دوش بنهادم