غزلیات

محتشم کاشانی

نسخه متنی -صفحه : 626/ 441

يارب كه خواند آيت عجر و نياز من يارب كه گويد از من مسكين خاكسار كاى نوربخش چشم جهان بين مردمان چشمت كه خوش بمن به فكندى خدنگ ناز گوش مباركت كه ز من مي شنيد راز زلفت مگر ز من كجى ديد كز جفا چون محتشم ز درد تو بيچاره ام چه باك چون محتشم ز درد تو بيچاره ام چه باك
بر شاه بنده پرور مسكين نواز من با شهسوار سر كش گردون فراز من اى روشنائى نظر پاكباز من اكنون چرا نمي نگرددر نياز من بهر چه گوشه گير شد آخر ز راز من كوتاه ساخت رشته ى عمر دراز من گر چاره ساز من شوى اى چاره ساز من گر چاره ساز من شوى اى چاره ساز من