غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 192
نمايش فراداده

  • كشتى عمر ما كنار افتاد موى همرنگ كفك دريا شد چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر روز عمرى كه بيخ بر باد است سر به ره در نهاد سيل اجل چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر مستييى بود عهد برنايى چون به مقصد رسم كه بر سر راه چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر گل چگويم ز گلستان جهان هر كه در گلستان دنيا خفت چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر هر كه يك دم شمرد در شادى بى قرارى چرا كنى چندين چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر تو مزن دم خموش باش خموش چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر گر نبودى اميد، واى دلمگر نبودى اميد، واى دلم
  • رخت در آب رفت و كار افتاد وز دهان در شاهوار افتاد چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر با سر شاخ روزگار افتاد شورشى سخت در حصار افتاد چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر اين زمان كار با خمار افتاد خر نگونسار گشت و بار افتاد چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر كه به يك گل هزار خار افتاد پاى او در دهان مار افتاد چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر در غم و رنج بى شمار افتاد چه كنى چون چنين قرار افتاد چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر نقد عمر تو كم عيار افتاد كه نه اين كار اختيار افتاد چه توان كرد اگر ز سكه ى عمر ليک عطار اميدوار افتادليک عطار اميدوار افتاد