ژس روى تو بر نگين افتاد شد جهان همچو حلقه اى بر من دل ندارم ملامتم چه كنى دور از رويت آتشم در دل آب رويم مبر كه بى رويت دل ندارم ملامتم چه كنى تا كه خورشيد چهره ى تو بتافت خوشه ى عنبرين زلفت تورا دل ندارم ملامتم چه كنى زلف مگشاى و كفر برمفشان مشك از چين طلب كه نيم شبى دل ندارم ملامتم چه كنى در ز چشمم طلب كه هر اشكى دست شست از وجود هر كه دمى دل ندارم ملامتم چه كنى دل ندارم ملامتم چه كنى مى ندانم تو را بدين سختى دل ندارم ملامتم چه كنى
دل عطار چون نه مرغ تو بود دل عطار چون نه مرغ تو بود
حلقه بشكست و بر زمين افتاد تا كه چشمم بر آن نگين افتاد دل ندارم ملامتم چه كنى زان لب همچو انگبين افتاد قسم من آه آتشين افتاد دل ندارم ملامتم چه كنى شور در چرخ چارمين افتاد ماه و خورشيد خوشه چين افتاد دل ندارم ملامتم چه كنى كه خروشى در اهل دين افتاد چينى از زلف تو به چين افتاد دل ندارم ملامتم چه كنى به حقيقت درى مين افتاد در غم چون تو نازنين افتاد دل ندارم ملامتم چه كنى بى دل افتاده ام چنين افتاد با من مهربان چه كين افتاد دل ندارم ملامتم چه كنى
ضعف در مخلبش ازين افتاد ضعف در مخلبش ازين افتاد