رخت را ماه نايب مي نمايد رخت سلطان حسن يك سوار است چگونه دل نگه دارم ز عشقت رخت را صبح صادق كس نديده است چو در عشق صادق نيست يك تن چگونه دل نگه دارم ز عشقت ندانم تا چو رويت آفتابى چو زلفت نيز زنارى به صد سال چگونه دل نگه دارم ز عشقت چه شيوه دارد آخر غمزه ى تو ز ديوان جهان هر روز صد خونش چگونه دل نگه دارم ز عشقت عجب برجى است درج دلستانت ز عشقت چون كنم توبه كه از عشق چگونه دل نگه دارم ز عشقت بسى با عشق تو عقلم چخيده است دلم بردى و گفتى دل نگه دار چگونه دل نگه دارم ز عشقت چگونه دل نگه دارم ز عشقت غم عشقت به جان بخريد عطار چگونه دل نگه دارم ز عشقت
خطت را مشك كاتب مي نمايد كه دو ابروش حاجب مي نمايد چگونه دل نگه دارم ز عشقت اگرچه صد عجايب مي نمايد هميشه صبح كاذب مي نمايد چگونه دل نگه دارم ز عشقت مشارق يا مغارب مي نمايد نه رهبان و نه راهب مي نمايد چگونه دل نگه دارم ز عشقت كه خون ريزيش واجب مي نمايد چنين دانم كه راتب مي نمايد چگونه دل نگه دارم ز عشقت كه دو رسته كواكب مي نمايد نخستين مست تايب مي نمايد چگونه دل نگه دارم ز عشقت ولى عشق تو غالب مي نمايد كه دل در عشق راغب مي نمايد چگونه دل نگه دارم ز عشقت كه گر دل هست غايب مي نمايد كه چون شادى مناسب مي نمايد چگونه دل نگه دارم ز عشقت