تا روى تو قبله ى نظر كردم تا روى به كعبه ى تو آوردم چون بوى شراب عشق بشنودم سرگشته شدم كه گرد آن كعبه روزى نه به اختيار مي رفتم چون بوى شراب عشق بشنودم گويى كه هزار سال مي خواندم چون جان و جهان خود تو را ديدم چون بوى شراب عشق بشنودم زآن روز كه پرده ى تو جان ديدم بر روزن دل مقيم بنشستم چون بوى شراب عشق بشنودم چون اصل همه جمال تو ديدم آنگه كه دلم چو آفتابى شد چون بوى شراب عشق بشنودم افسانه ى دولت تو مي گفتند چون نعره زنان به ميكده رفتم چون بوى شراب عشق بشنودم چون بوى شراب عشق بشنودم عطار شكسته را همى هر دم چون بوى شراب عشق بشنودم
از كوى تو كعبه ى دگر كردم صد گونه سجود معتبر كردم چون بوى شراب عشق بشنودم هر لحظه طواف بيشتر كردم در دفتر عشق تو نظر كردم چون بوى شراب عشق بشنودم تا جمله به يك نفس زبر كردم جان دادم و از جهان گذر كردم چون بوى شراب عشق بشنودم سوراخ به جان خويش در كردم جان پيش تو بر ميان كمر كردم چون بوى شراب عشق بشنودم ترك بد و نيك و خير و شر كردم در خود همه چون فلك سفر كردم چون بوى شراب عشق بشنودم من سوخته سر ز خاك بر كردم هم رقص كنان ز پاى سر كردم چون بوى شراب عشق بشنودم خود را ز دو كون بى خبر كردم از عشق رخت درست تر كردم چون بوى شراب عشق بشنودم
لطفا منتظر باشید ...
