گر از همه عاشقان وفا ديدى دانى تو كه جز وفا نديدى خود بيگانه مباش چون دو چشمم را من از تو به جان خود جفا ديدم اين است جفا كه زود بگذشتى بيگانه مباش چون دو چشمم را برگشتى تو ز بى دلى هر دم مي بگذرى و روى تو از پيشم بيگانه مباش چون دو چشمم را بيگانه مباش چون دو چشمم را تا روى چو آفتاب بنمودى بيگانه مباش چون دو چشمم را
عطار ز دست رفت و تو با اوعطار ز دست رفت و تو با او
چون من به وفاى خود كه را ديدى در جمله ى عمر تا مرا ديدى بيگانه مباش چون دو چشمم را تو از من خسته دل وفا ديدى از بى رويى چو روى ما ديدى بيگانه مباش چون دو چشمم را اين مصلحت آخر از كجا ديدى ما را تو به راه آسيا ديدى بيگانه مباش چون دو چشمم را از خون جگر در آشنا ديدى بس دل كه چو ذره در هوا ديدى بيگانه مباش چون دو چشمم را
ديدى که چه کردى و چها ديدىديدى که چه کردى و چها ديدى
لطفا منتظر باشید ...
