چه عجب كسى تو جانا كه ندانمت چه چيزى ز كجات جويم اى جان كه كست نيافت هرگز چه كشى مرا كه من خود ز غم تو كشته گردم تن و جان برفته از هش ز تو تا تو خود چه گنجى بنگر كه چند عاشق ز تو خفته اند در خون چه كشى مرا كه من خود ز غم تو كشته گردم چه كشى مرا كه من خود ز غم تو كشته گردم چو ز زلف خود شكنجى به ميان ما فكندى چه كشى مرا كه من خود ز غم تو كشته گردم
چو نيافت جان عطار اثرى ز ذوق عشقتچو نيافت جان عطار اثرى ز ذوق عشقت
تو مگر كه جان جانى كه چو جان جان عزيزى ز كه خواهمت كه با كس ننشينى و نخيزى چه كشى مرا كه من خود ز غم تو كشته گردم دل و دين بمانده واله ز تو تا تو خود چه چيزى ز كمال غيرت خود تو هنوز مى ستيزى چه كشى مرا كه من خود ز غم تو كشته گردم چو منى بدان نيرزد كه تو خون من بريزى به ميان در آى آخر ز ميان چه مي گريزى چه كشى مرا كه من خود ز غم تو كشته گردم
لطفا منتظر باشید ...
