نظرى به كار من كن كه ز دست رفت كارم منم و هزار حسرت كه در آرزوى رويت چو زكار شد زبانم بروم به پيش خلقى اگر به دستگيرى بپذيرى اينت منت چه كمى درآيد آخر به شرابخانه ى تو چو زكار شد زبانم بروم به پيش خلقى چو نيم سزاى شادى ز خودم مدار بى غم ز غم تو همچو شمعم كه چو شمع در غم تو چو زكار شد زبانم بروم به پيش خلقى چو زكار شد زبانم بروم به پيش خلقى ز توام من آنچه هستم كه تو گرنه اى نيم من چو زكار شد زبانم بروم به پيش خلقى
اگر از تو جان عطار اثر کمال يابد اگر از تو جان عطار اثر کمال يابد
به كسم مكن حواله كه به جز تو كس ندارم همه عمر من برفت و بنرفت هيچ كارم چو زكار شد زبانم بروم به پيش خلقى واگر نه رستخيزى ز همه جهان برآرم اگر از شراب وصلت ببرى ز سر خمارم چو زكار شد زبانم بروم به پيش خلقى كه درين چنين مقامى غم توست غمگسارم چو نفس زنم بسوزم چو بخندم اشكبارم چو زكار شد زبانم بروم به پيش خلقى غم تو به خون ديده همه بر رخم نگارم كه تويى كه آفتابى و منم كه ذره وارم چو زكار شد زبانم بروم به پيش خلقى
منم آنکه از دو عالم به کمال اختيارم منم آنکه از دو عالم به کمال اختيارم