سوختى جانم چه مي سازى مرا در رهت افتاده ام بر بوى آنك دوش وصلت نيم شب در خواب خوش ليك مي ترسم كه هرگز تا ابد بنده ى بيچاره گر مي بايدت دوش وصلت نيم شب در خواب خوش چون شدم پروانه ى شمع رخت گرچه با جان نيست بازى درپذير دوش وصلت نيم شب در خواب خوش تو تمامى من نمي خواهم وجود سر چو شمعم بازبر يكبارگى دوش وصلت نيم شب در خواب خوش دوش وصلت نيم شب در خواب خوش تا كه بر هم زد وصالت غمزه اى دوش وصلت نيم شب در خواب خوش
چو ز تو آواز مي ندهد فريد چو ز تو آواز مي ندهد فريد
بر سر افتادم چه مي تازى مرا بوك بر گيرى و بنوازى مرا دوش وصلت نيم شب در خواب خوش بر نخيزم گر بيندازى مرا آمدم تا چاره اى سازى مرا دوش وصلت نيم شب در خواب خوش همچو شمعى چند بگدازى مرا همچو پروانه به جانبازى مرا دوش وصلت نيم شب در خواب خوش وين نمي بايد به انبازى مرا تا كى از ننگ سرافرازى مرا دوش وصلت نيم شب در خواب خوش كرد هم خلوت به دمسازى مرا كرد صبح آغاز غمازى مرا دوش وصلت نيم شب در خواب خوش
تا دهى قرب هم آوازى مرا تا دهى قرب هم آوازى مرا