در زير بار عشقت هر توسنى چه سنجد چون پنجه هاى شيران عشق تو خرد بشكست جان و دلم ز عشقت مستغرقند دايم جايى كه كوهها را يك ذره وزن نبود جايى كه صد هزاران سلطان به سر درآيند جان و دلم ز عشقت مستغرقند دايم جان هاى پاك بازان خون شد درين بيابان چون پردلان عالم پيشت سپر فكندند جان و دلم ز عشقت مستغرقند دايم جان و دلم ز عشقت مستغرقند دايم چون ساكنان گلشن در پايت اوفتادند جان و دلم ز عشقت مستغرقند دايم
با داو ششدر تو هر كم زنى چه سنجد در پيش زور عشقت تر دامنى چه سنجد جان و دلم ز عشقت مستغرقند دايم هيهات مي ندانم تا ارزنى چه سنجد اندر چنان مقامى چوبك زنى چه سنجد جان و دلم ز عشقت مستغرقند دايم يك مشت ارزن آخر در خرمنى چه سنجد با زخم ناوك تو هر جوشنى چه سنجد جان و دلم ز عشقت مستغرقند دايم در عشق چون تو شاهى جان و تنى چه سنجد عطار سر نهاده در گلخنى چه سنجد جان و دلم ز عشقت مستغرقند دايم
لطفا منتظر باشید ...
