اى كه ز سوداى عشق بى سر و پا مانده اى اى دل غافل بدانك منتظر توست دوست دوش درآمد به جان سلطنت عشق و گفت جمله ى مردان راه راه گرفتند پيش هيچ وفا نبودت گر بودت صبر ازو دوش درآمد به جان سلطنت عشق و گفت خفته ى غفلت شدى مي نشناسى كه تو هستى تو بند توس نيستيى برگزين دوش درآمد به جان سلطنت عشق و گفت دوش درآمد به جان سلطنت عشق و گفت عافيت و عشق ما نيست بهم سازگار دوش درآمد به جان سلطنت عشق و گفت
بر سر اين راه دور خفته چرا مانده اى آه كه آگه نه اى كز كه جدا مانده اى دوش درآمد به جان سلطنت عشق و گفت زان همه چون كس نماند پس تو كه را مانده اى جان و دل ايار كن گر به وفا مانده اى دوش درآمد به جان سلطنت عشق و گفت از پى هستى خويش در چه بلا مانده اى زانكه لقا رو نبست تا به بقا مانده اى دوش درآمد به جان سلطنت عشق و گفت درد تو خواهيم ما تا تو گدا مانده اى هيچ ممان آن خويش گر تو به ما مانده اى دوش درآمد به جان سلطنت عشق و گفت
زانکه ز هستى خويش بى سر و پا مانده اىزانکه ز هستى خويش بى سر و پا مانده اى
لطفا منتظر باشید ...
