روزى كه عتاب يار درگيرم چون خاك ز دست او كنم بر سر هر شب صد ره چو شمع كار از سر چون قصه ى بوسه با ميان آرم گر بوسه عوض دهد يك چه بود هر شب صد ره چو شمع كار از سر گر باز كنار خواهدم دادن چون قصد به جان من كند چشمش هر شب صد ره چو شمع كار از سر گرچه به نمي رود مرا كارى صد مشعله از جگر برافروزم هر شب صد ره چو شمع كار از سر هر فريادى كه عاشقان كردند آهى كه هزار شعله درگيرد هر شب صد ره چو شمع كار از سر هر شب صد ره چو شمع كار از سر هر روز ز لاله زار روى او هر شب صد ره چو شمع كار از سر
پنهان ز فريد برد دل شايد پنهان ز فريد برد دل شايد
با هر مويش شمار درگيرم گر نيست مرا غبار درگيرم هر شب صد ره چو شمع كار از سر آنگه سخن از كنار درگيرم از صد نه كه از هزار درگيرم هر شب صد ره چو شمع كار از سر اول ز هزار بار درگيرم دل گيرم و كارزار درگيرم هر شب صد ره چو شمع كار از سر بر بو كه هزار كار درگيرم صد شمع ز روى يار درگيرم هر شب صد ره چو شمع كار از سر هر دم من از آن نگار درگيرم من از رخ غمگسار درگيرم هر شب صد ره چو شمع كار از سر زين چشم ستاره بار درگيرم صد ناله ى زار زار درگيرم هر شب صد ره چو شمع كار از سر
گر ماتم آشکار درگيرم گر ماتم آشکار درگيرم