• 
  اى سيه گر سپيد كارى تو
  من به جان سوختم بگو آخر
  زان سبب شادمانى از غم من
  روز به كار تو كى توانم برد
  كار ما را قرار مى ندهى
  زان سبب شادمانى از غم من
  نيست بويى ز وصل تو كس را
  غم من خور كه غم بخورد مرا
  زان سبب شادمانى از غم من
  زان سبب شادمانى از غم من
  بلبل شاخ عشق عطار است
  زان سبب شادمانى از غم من
  
  


• 
  سرخ رويى و سبز دارى تو
  با شب و روز در چه كارى تو
  زان سبب شادمانى از غم من
  زانكه بس بوالعجب نگارى تو
  دلبرى سخت بى قرارى تو
  زان سبب شادمانى از غم من
  زانكه همرنگ روزگارى تو
  راستى نيك غمگسارى تو
  زان سبب شادمانى از غم من
  كه ازين غم خبر ندارى تو
  گر به خوبى گل بهارى تو
  زان سبب شادمانى از غم من