چون لبش درج گهر باز كند يارب از عشق شكر خنده ى او سر نپيچم اگر از هر سر موى هيچ كس زهره ندارد كه دمى تيرباران همه ى شادى دل سر نپيچم اگر از هر سر موى راست كان ترك پريچهره چو صبح نتوان گفت كه هندوى بصر سر نپيچم اگر از هر سر موى ناز او چون خوشم آيد نكند ماه رويت چو ز رخ درتابد سر نپيچم اگر از هر سر موى همه ذرات جهان را رخ تو وه كه ديوانگى عشق تو را سر نپيچم اگر از هر سر موى ماه در دق و ورم مانده و باز گفته بودى كه برو ور نروى سر نپيچم اگر از هر سر موى سر نپيچم اگر از هر سر موى به سخن گرچه منم عيسى دم سر نپيچم اگر از هر سر موى
عنبر زلف تو عطارم کردعنبر زلف تو عطارم کرد
عقل را حامله ى راز كند طوطى روح چه پرواز كند سر نپيچم اگر از هر سر موى صفت آن لب دمساز كند غم آن غمزه ى غماز كند سر نپيچم اگر از هر سر موى زلف شبرنگ ز رخ باز كند از چه زنگى دل آغاز كند سر نپيچم اگر از هر سر موى ور كند ناز به صد ناز كند ذره را با فلك انباز كند سر نپيچم اگر از هر سر موى همچو خورشيد سرافراز كند عقل پر حيله چه اعزاز كند سر نپيچم اگر از هر سر موى بر اميد تو تك و تاز كند زلف من كشتن تو ساز كند سر نپيچم اگر از هر سر موى سر زلف تو سرانداز كند جزع تو دعوى ايجاز كند سر نپيچم اگر از هر سر موى
لطفا منتظر باشید ...
