باز آمده اى از آن جهانم من كار من و حال من چه مي پرسى وان دم كه نهان خود عيان جويم هرچند كه در جهان نيم ليكن در هر نفسى هزار عالم را وان دم كه نهان خود عيان جويم هر دم كه نهان طلب كنم خود را وآن دم كه عيان نشان خود خواهم وان دم كه نهان خود عيان جويم وان دم كه نهان خود عيان جويم من اينم و آنم و به هم هردو وان دم كه نهان خود عيان جويم
زان راز که سر جان عطار است زان راز که سر جان عطار است
پيدا شده اى از آن نهانم من كين مي دانم كه مى ندانم من وان دم كه نهان خود عيان جويم سرگشته تر از همه جهانم من از پس كنم و به يك مكانم من وان دم كه نهان خود عيان جويم چه سود كه آن زمان عيانم من آن لحظه بدان كه بي نشانم من وان دم كه نهان خود عيان جويم از هر دو گذشته آن زمانم من في الجمله نه اينم و نه آنم من وان دم كه نهان خود عيان جويم
گفتن سخنى نمي توانم من گفتن سخنى نمي توانم من