من با تو هزار كار دارم شب هاى وصال مي شمردم سر بى تو مرا كجا به كاراست گفتى كه فراق نيز بشمر گر در سر اين شود مرا جان سر بى تو مرا كجا به كاراست تا جان دارم من نكوكار گفتى مگريز از غم من سر بى تو مرا كجا به كاراست چون بگريزم ز يك غم تو گفتى كه بيا و دل به من ده سر بى تو مرا كجا به كاراست اى يار گزيده دل كه باشد گفتى سر خويش گير و رفتى سر بى تو مرا كجا به كاراست سر بى تو مرا كجا به كاراست گفتى كه كمند زلف من گير سر بى تو مرا كجا به كاراست
چون رفت ز دست کار عطار چون رفت ز دست کار عطار
جانى ز تو بى قرار دارم تا حاصل روزگار دارم سر بى تو مرا كجا به كاراست چون با گل تازه خار دارم هرگز به رخت چه كار دارم سر بى تو مرا كجا به كاراست جز عشق رخت چه كار دارم چون غمزه ى غمگسار دارم سر بى تو مرا كجا به كاراست چون غم ز تو من هزار دارم تا دل ز تو يادگار دارم سر بى تو مرا كجا به كاراست جان نيز براى يار دارم كز دوستى تو عار دارم سر بى تو مرا كجا به كاراست سر بى تو براى دار دارم يعنى كه سر شكار دارم سر بى تو مرا كجا به كاراست
چون زلف تو استوار دارم چون زلف تو استوار دارم