• 
  هر كه را عشق تو سرگردان كرد
  چاره ى عشق تو بيچارگى است
  چشم خون ريز تو از غمزه ى تيز
  سر به فرمان بنهد خورشيدش
  چون به زيبايى آن دارى تو
  چشم خون ريز تو از غمزه ى تيز
  چشم خون ريز تو از غمزه ى تيز
  چه كنى قصد به خونم كه دلم
  چشم خون ريز تو از غمزه ى تيز
  
  جان عطار تو خود مي دانىجان عطار تو خود مي دانى
• 
  هرگزش چاره ى آن نتوان كرد
  هر كه بيچاره نشد تاوان كرد
  چشم خون ريز تو از غمزه ى تيز
  هر كه يك ذره تو را فرمان كرد
  اين چنين عاشق زارم آن كرد
  چشم خون ريز تو از غمزه ى تيز
  چشم اين سوخته خون افشان كرد
  خويش را پيش رخت قربان كرد
  چشم خون ريز تو از غمزه ى تيز
  
  که هوايت ز ميان جان کردکه هوايت ز ميان جان کرد