• 
  يك شرر از عين عشق دوش پديدار شد
  مرغ دلم همچو باد گرد دو عالم بگشت
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  بر دل آن كس كه تافت يك سر مو زين حدي
  گر تف خورشيد عشق يافته اى ذره شو
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  ماه رخا هر كه ديد زلف تو كافر بماند
  دام سر زلف تو باد صبا حلقه كرد
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  يك شكن از زلف تو وقت سحر كشف گشت
  باز چو زلف تو كرد بلعجبى آشكار
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  وانكه مقر گشته بود حجت اسلام را
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  
  روى تو و موى تو کايت دين است و کفرروى تو و موى تو کايت دين است و کفر
• 
  طاى طريقت بتافت عقل نگونسار شد
  هرچه نه از عشق بود از همه بيزار شد
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  صومعه بتخانه گشت خرقه چو زنار شد
  زود كه خورشيد عمر بر سر ديوار شد
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  ليك هر آنكس كه ديد روى تو دين دار شد
  جان خلايق چو مرغ جمله گرفتار شد
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  جان همه منكران واقف اسرار شد
  زاهد پشمينه پوش ساكن خمار شد
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  پاى بدين در نهاد باز به اقرار شد
  چون سر زلف تو ديد با سر انكار شد
  هر كه ز دين گشته بود چون رخ خوب تو ديد
  
  رهبر عطار گشت ره زن عطار شدرهبر عطار گشت ره زن عطار شد