چو به خنده لب گشايى دو جهان شكر بگيرد قدرى ز نور رويت به دو عالم ار در افتد اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى چو در آرزوى رويت نفسى ز دل برآرم چه غم ره است اين خود كه دلم دمى درين ره اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى ز پى تو جان عطار اگر امتحان كنندش اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى
به نظاره ى جمالت همه تن شكر بگيرد همه عرصه هاى عالم به همان قدر بگيرد اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى ز دم فسرده ى من نفس سحر بگيرد نه غمى دگر گزيند نه رهى دگر بگيرد اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى ز سرشك عاشقانت همه رهگذر بگيرد به مديح تو دو عالم به در و گهر بگيرد اگر از عتاب غيرت ره عاشقان بگيرى
لطفا منتظر باشید ...
